خلاصه کتاب ساختار نمایشی قصه های قرآن ( نویسنده حسین فرخی )

کتاب «ساختار نمایشی قصه های قرآن» نوشته حسین فرخی، نگاهی تازه و هنرمندانه به قصه های قرآنی دارد و پتانسیل های دراماتیک آن ها را برای خلق آثار نمایشی آشکار می کند. این کتاب، پلی بین کلام وحی و هنر درام می سازد تا نشان دهد چطور می توان از این گنجینه غنی برای تئاتر و سینما الهام گرفت.

بیاین خودمونیم، قصه های قرآن چیزی نیست که هر روز از منظر درام و نمایشنامه نویسی بررسی بشه، درسته؟ معمولاً وقتی حرف از قصه های قرآنی می شه، ذهن آدم میره سمت تفسیر و نکات اخلاقی و تاریخی. اما حسین فرخی، یک هنرمند اهل تئاتر، این بار دست به کار متفاوتی زده و با یک دید جدید، وارد دنیای پر رمز و راز قصه های قرآن شده. کتاب «ساختار نمایشی قصه های قرآن» دقیقاً همینه؛ یک تحقیق حسابی که می خواد بهمون نشون بده چقدر این قصه ها از نظر دراماتیک غنی و پر از پتانسیل هستن.

هدف اصلی این مقاله اینه که یک خلاصه جانانه و تحلیلی از این کتاب رو براتون رو کنه. دیگه لازم نیست برید ۴۷۰ صفحه کتاب رو ورق بزنید تا سر از کار نویسنده دربیارید. اینجا قراره باهم ببینیم حسین فرخی چطور قصه های آدم، نوح، یوسف، موسی و بقیه رو از فیلتر درام و نمایشنامه عبور داده و چه چیزهای جالبی ازشون کشف کرده. آماده اید برای یک سفر هنری-قرآنی؟ بزن بریم!

حسین فرخی؛ خالق اثری نوآورانه

اصلاً کیه این حسین فرخی که جرئت کرده به این شکل به سراغ قرآن بره و اینقدر جسورانه یک رویکرد جدید رو ارائه بده؟ راستش رو بخواین، وقتی یک نفر درام رو از نزدیک لمس کرده باشه و با پیچ و خم های تئاتر و سینما آشنا باشه، می تونه چنین نگاهی رو به متن های مقدس هم داشته باشه.

از صحنه تئاتر تا عمق کلام وحی: نگاهی به زندگی و تخصص حسین فرخی

حسین فرخی متولد ۱۳۳۸ در اراک، یک هنرمند واقعی در عرصه تئاتر و سینماست. ایشون لیسانس بازیگری و کارگردانی تئاتر رو از دانشکده هنرهای زیبا گرفته و فوق لیسانس همین رشته رو هم از دانشگاه تربیت مدرس داره. یعنی با خود تئاتر بزرگ شده و خاک صحنه خورده. فرخی الان عضو هیئت علمی دانشگاه هنره و سال هاست که در این حوزه فعالیت می کنه. علاوه بر این، صاحب امتیاز، مدیرمسئول و سردبیر ماهنامه سینما و تئاتر بوده، که خب این خودش نشون میده چقدر دید عمیق و تخصصی به دنیای هنر داره.

از دوران دبیرستان، علاقه حسین فرخی به هنر گل کرده و از تئاتر تا سینما، کارهای زیادی انجام داده. مثلاً نمایش «غروب یک برکه است» که در زمینه بازیگری و کارگردانی انجام داده، رتبه اول نمایشنامه نویسی در آمریکا رو کسب کرده. تازه، دستیار کارگردان ابراهیم حاتمی کیا در فیلم سینمایی «هدایت» هم بوده. با این سابقه پر و پیمون، مشخصه که وقتی حسین فرخی دست به قلم می شه و سراغ مباحثی مثل تحلیل دراماتیک قصه های قرآن میره، با یک نگاه تخصصی و عمیق وارد گود شده و نه صرفاً از سر تفنن.

چرا این کتاب مهم است؟ انگیزه و اهمیت نگارش

شاید از خودتون بپرسید چه نیازی بوده به چنین کتابی؟ خب، حقیقتش اینه که ما تو حوزه درام شرقی و ایرانی-اسلامی، همیشه یک جور کمبود پژوهش های عمیق و کاربردی رو حس می کردیم. خیلی از کارهایی که توی تئاتر و سینمای ما انجام می شه، یا کپی برداری از الگوهای غربی هستن یا اونقدر خشک و شعاری که نمی تونن با مخاطب ارتباط برقرار کنن. اینجا بود که جای یک «درام بومی» واقعاً خالی بود؛ درامی که ریشه در فرهنگ و متون غنی خودمون داشته باشه.

کتاب ساختار نمایشی قصه های قرآن حسین فرخی دقیقاً با همین انگیزه نوشته شده. فرخی می خواسته یک پل بزنه بین دو دنیای به ظاهر جدا از هم: دنیای الهیات و هنر. اون با این کار، نه تنها به ادبیات نمایشی ما کمک کرده تا از منابع اصیل و عمیق خودمون الهام بگیره، بلکه یک مسیر جدید برای فهم و ارتباط با قصه های قرآنی باز کرده. این کتاب به ما یادآوری می کنه که کلام خدا فقط برای تفسیر فقهی نیست، بلکه می تونه منبع بی نظیری برای نمایشنامه نویسی با الهام از قرآن باشه.

حسین فرخی در کتاب خود نشان می دهد که قصه های قرآن، تنها حکایاتی برای پند و موعظه نیستند، بلکه گنجینه ای بی بدیل از عناصر دراماتیک را در خود جای داده اند که می توانند خوراک فکری هنرمندان برای خلق آثار فاخر باشند.

مبانی نظری ساختار نمایشی قصه های قرآن چیست؟

هر کار پژوهشی قوی، یک چارچوب و مبانی نظری محکم داره. کتاب حسین فرخی هم از این قاعده مستثنی نیست. برای اینکه بتونیم درک درستی از تحلیل های نویسنده داشته باشیم، اول باید ببینیم از چه مفاهیم و تعاریفی استفاده کرده.

قصه در قرآن و درام: مفاهیم کلیدی

وقتی از قصه در قرآن حرف می زنیم، منظور فقط یک داستان سرراست نیست. فرخی توی کتابش توضیح میده که قصه های قرآن انواع مختلفی دارن: بعضی ها پیوسته و طولانی هستن (مثل قصه حضرت یوسف)، بعضی ها هم پراکنده و کوتاه که توی سوره های مختلف اومدن. اما هدف همه شون چیه؟ آموزش، تربیت، یادآوری تاریخ، دادن پند و موعظه، و گاهی هم اخطار به کافران. خلاصه که هر قصه یک دنیا درس و مفهوم پشت خودش داره.

از اون طرف، درام و نمایشنامه هم مفاهیم خاص خودشون رو دارن. چیزهایی مثل:

• شخصیت پردازی: یعنی قهرمان ها و ضدقهرمان های داستان چطور ساخته شدن.
• طرح داستان (پلات): ساختار اصلی داستان که چطور شروع می شه، جلو میره و تموم می شه.
• کشمکش (کانفلیکت): تعارض بین شخصیت ها یا بین شخصیت و سرنوشت.
• گره افکنی: پیچیده شدن اوضاع و ایجاد سوال برای مخاطب.
• تعلیق: نگه داشتن مخاطب در حالت انتظار و هیجان.
• بحران: لحظه اوج سختی و تصمیم گیری.
• گره گشایی: باز شدن گره ها و رسیدن به راه حل.
• دیالوگ: گفت وگوهای بین شخصیت ها.
• فضاسازی: ایجاد اتمسفر و حال و هوای داستان.

حسین فرخی دقیقاً با همین ابزارها و مفاهیم دنیای درام، به سراغ قصه های قرآن رفته تا ببینه کدوم یکی از این عناصر در اون ها وجود داره و چقدر قابلیت تبدیل شدن به یک اثر نمایشی رو دارن. این همون چیزیه که کتابش رو انقدر خاص می کنه و به تحلیل دراماتیک قصه های قرآن یک بعد جدید میده.

تفاوت این رویکرد با تفسیرهای رایج

شاید مهم ترین نکته ای که باید درباره این کتاب بدونیم، تفاوت نگاه حسین فرخی با نگاه مفسران سنتی قرآنه. مفسران معمولاً روی شأن نزول آیات، احکام فقهی، نکات اخلاقی و تاریخی، و مسائل کلامی تمرکز می کنن. یعنی بیشتر می خوان بگن این آیه در چه شرایطی نازل شده، چه منظوری داره، و چه حکمی ازش میشه برداشت کرد. خب این رویکرد خیلی هم لازمه و برای فهم دین بهش نیاز داریم.

اما فرخی یک کار دیگه می کنه. اون دنبال جنبه های هنری و ساختاری قصه است. یعنی براش مهمه که شخصیت حضرت یوسف چقدر قوی پرداخت شده، کشمکش های داستان موسی با فرعون چقدر جذابن، یا تعلیق توی داستان اصحاب کهف چطور ایجاد شده. هدفش هم اینه که از این قصه ها یک «دانش دراماتیکی» استخراج کنه تا بشه اون ها رو به نمایشنامه، فیلم نامه یا هر اثر نمایشی دیگه تبدیل کرد. این همون چیزیه که قصه های قرآنی از منظر درام رو برای هنرمندان خیلی جذاب می کنه.

روش شناسی فرخی: تطبیق و تحلیل

روش کار حسین فرخی توی این کتاب، در واقع یک «تحلیل تطبیقی» محسوب میشه. اون میاد عناصر مختلف نمایشنامه نویسی رو می ذاره کنار قصه های قرآنی و دونه دونه بررسی می کنه که چقدر این قصه ها با اون ساختارها همخوانی دارن. یعنی به جای اینکه فقط قصه ها رو تعریف کنه، هر کدوم رو زیر ذره بین میبره و از جنبه های مختلف دراماتیک بررسی می کنه. این کار نه تنها بهمون نشون میده که قصه های قرآن پتانسیل هنری دارن، بلکه به نویسنده های تئاتر و سینما یک راهنمای عملی برای کاربردهای هنری قصه های قرآن میده.

سفری در دل کتاب: مرور فصول و تحلیل قصه ها

حالا که با نویسنده و رویکردش آشنا شدیم، وقتشه که یک سرکی بکشیم به ساختار خود کتاب و ببینیم حسین فرخی چطور این سفر تحلیلی رو توی فصول مختلف کتابش جلو برده.

نگاهی به فصول اصلی کتاب

کتاب «ساختار نمایشی قصه های قرآن» یک ساختار منطقی و نظام مند داره که فرخی توی چهار فصل اصلی اون رو ارائه داده:

1. فصل اول: پیشینه

   توی این فصل، فرخی به ضرورت و پیشینه این جور پژوهش ها می پردازه. یعنی توضیح میده که چرا اصلاً باید به سراغ این نوع تحلیل از قصه های قرآنی رفت و چه خلأهایی در پژوهش های قبلی وجود داشته.

2. فصل دوم: مباحث و مفاهیم نظری

   اینجا همون جاییه که نویسنده سنگ بنای تئوری کارش رو میذاره. از واژه شناسی «قصه» در قرآن گرفته تا چگونگی شکل گیری و تقسیم بندی قصه ها. بعدش میاد و ارتباط هنر با قصه رو توضیح میده و اصول داستان گویی رو با درام نویسی تطبیق میده. این فصل واقعاً مهم ترین بخش برای درک نگاه فرخیه.

3. فصل سوم: تحلیل و بررسی قصه های قرآنی

   خب، می رسیم به قسمت هیجان انگیز ماجرا! این فصل قلب تپنده کتابه. فرخی توی این بخش، ۳۴ قصه قرآنی رو زیر و رو کرده. از داستان حضرت آدم و نوح و ابراهیم گرفته تا یوسف، موسی، اصحاب کهف، عیسی (ع) و معراج پیامبر (ص). یعنی هر قصه ای که فکرش رو بکنید، یک تحلیل دراماتیک حسابی روش رفته. این بخش به وضوح نشون میده که نقد کتاب ساختار نمایشی قصه های قرآن باید چقدر عمیق و تخصصی باشه.

4. فصل چهارم: نتایج تحقیق

   در آخر هم نویسنده یافته هاش رو جمع بندی می کنه و به یک سری نتایج کلی می رسه. اینکه چقدر قصه های قرآن از جنبه های دراماتیک غنی هستن و چطور میشه ازشون برای خلق یک اثر هنری استفاده کرد.

چطور فرخی قصه ها را تحلیل می کند؟ (مثال کاربردی)

اگه فکر می کنید حسین فرخی فقط قصه ها رو تعریف کرده و رد شده، سخت در اشتباهید! روش تحلیل هر قصه توی کتابش، یک فرآیند دقیق و چند مرحله ایه:

1. ترجمه آیات: اول از همه، آیات مربوط به اون قصه رو میاره. جالبه که از ترجمه روان و زیبای حسین الهی قمشه ای استفاده کرده تا متن قابل فهم باشه.
2. خلاصه قصه: بعدش، یک خلاصه کوتاه و مفید از داستان قرآنی ارائه میده. این خلاصه به خواننده کمک می کنه تا خط اصلی داستان رو در ذهن داشته باشه.
3. نقد و بررسی دراماتیک: و اینجاست که جادوی کار فرخی شروع میشه! اون قصه رو بر اساس عناصر نمایشنامه نویسی (همونایی که تو بخش قبل گفتیم) نقد و بررسی می کنه. مثلاً می ره سراغ شخصیت پردازی حضرت یوسف، گره افکنی های داستان موسی، یا تعلیق توی داستان اصحاب کهف. یعنی دقیقاً بهمون نشون میده که هر کدوم از این عناصر چطور توی قصه حضور دارن و چقدر قوی هستن.

یک نمونه تحلیلی از قصه های قرآن: قصه حضرت یوسف

بگذارید یک مثال بزنیم تا بهتر متوجه بشید. قصه حضرت یوسف رو در نظر بگیرید. از اونجایی که توی قرآن بهش «احسن القصص» یعنی بهترین قصه ها گفته شده، خب معلومه که از نظر دراماتیک هم حرف های زیادی برای گفتن داره. فرخی چطور این قصه رو تحلیل می کنه؟

اول آیات مربوط به خواب یوسف و حسادت برادرانش رو میاره. بعد خلاصه ای از داستان رو میگه: خواب یوسف، حسادت برادران، انداختن به چاه، فروختن به عزیز مصر، عشق زلیخا، زندان، تعبیر خواب پادشاه و در نهایت، وزارت یوسف و دیدار دوباره با خانواده.

حالا شروع میشه تحلیل دراماتیک:

• شخصیت پردازی: یوسف (ع) با اون معصومیت و پاکی، برادران حسود، زلیخای عاشق، عزیز مصرِ باوجدان. هر کدوم یک شخصیت پرداخته شده و چندبعدی هستن که باعث پیشبرد درام میشن.
• گره افکنی: از همون خواب یوسف و بعد انداختن به چاه، گره های اصلی داستان زده میشه. مخاطب می خواد بدونه سرنوشت یوسف چی میشه؟ آیا از چاه بیرون میاد؟ چطور از اتهام زلیخا رها میشه؟
• تعلیق: هر لحظه داستان، پر از تعلیقه. وقتی یوسف به زندان میره، وقتی خواب زندانی ها رو تعبیر می کنه، وقتی پادشاه خواب میبینه و تعبیرش رو میپرسه… همه اینها مخاطب رو تشنه ادامه داستان نگه می داره.
• کشمکش: کشمکش اصلی بین یوسف (نماینده پاکی و صبر) و برادرانش (نماینده حسادت و خطا)، و بعدتر کشمکش با زلیخا (عشق زمینی در برابر پاکدامنی) شکل میگیره.
• گره گشایی: در نهایت، با تعبیر خواب پادشاه و اثبات بی گناهی یوسف، گره ها باز میشن و داستان به اوج خودش میرسه.

این یک مثال کوچیکه از کاری که فرخی با هر ۳۴ قصه توی کتابش کرده. یعنی یک جورایی رویکرد دراماتیک به قرآن رو عملاً بهمون نشون میده و ثابت می کنه که این قصه ها چقدر پتانسیل ساختاری دارن.

دستاوردهای درخشان کتاب ساختار نمایشی قصه های قرآن

خب، بعد از این همه تحلیل و بررسی، به نظر شما مهم ترین دستاوردهای کتاب خلاصه کتاب ساختار نمایشی قصه های قرآن ( نویسنده حسین فرخی ) چی هستن؟ این کتاب فقط یک بررسی تئوریک نیست، بلکه راهگشای مسیرهای جدیدیه که تا قبل از اون کمتر بهشون توجه شده بود.

قابلیت های دراماتیک قصه های قرآنی: کشف گنج پنهان

شاید مهم ترین کشف فرخی این باشه که قصه های قرآن، یک گنجینه واقعی از عناصر دراماتیک هستن. اون توی کتابش بهمون نشون میده که تمام این قصه ها، از کوچکترین تا بزرگترینشون، پر از چیزهایی مثل:

• تم (مضمون): هر قصه یک پیام و مضمون اصلی داره که می تونه محور یک نمایشنامه قرار بگیره.
• طرح داستانی: ساختاری منظم و جذاب برای روایت وقایع.
• نقطه شروع: یک اتفاق یا جرقه که داستان رو به حرکت در میاره.
• شخصیت پردازی: شخصیت های قوی، چندبعدی و قابل درک.
• گفت وگو (دیالوگ): دیالوگ های پرمعنا و تاثیرگذار که گره از کار داستان باز می کنن.
• تضاد و کشمکش: تعارض بین خیر و شر، حق و باطل، یا حتی بین شخصیت ها.
• گره افکنی و بحران: اتفاقاتی که داستان رو پیچیده و جذاب می کنن.
• تعلیق: عنصر حیاتی برای نگه داشتن مخاطب پای داستان.
• گره گشایی و نتیجه گیری: پایان بندی منطقی و آموزنده.

فرخی حتی توی کتابش «نمودارهایی از جنبه های دراماتیک» رو هم ارائه میده که به صورت بصری بهمون نشون میده چطور این عناصر توی قصه ها حضور دارن. این کارش واقعاً یک شاهکاره و تحلیل دراماتیک قصه های قرآن رو به یک سطح کاملاً جدیدی می بره.

راهکارهای عملی برای هنرمندان

اما کاربرد این همه تحلیل چیه؟ آیا فقط برای محققان و دانشگاهی هاست؟ ابداً! یکی از بزرگترین دستاوردهای این کتاب، ارائه راهکارهای عملی برای هنرمندان و نویسنده هاست. حسین فرخی با این پژوهش، یک جور نقشه راه برای نمایشنامه نویسی با الهام از قرآن بهمون میده. یعنی به ما می آموزه که چطور:

1. مضامین قرآنی رو برای یک اثر هنری انتخاب کنیم.
2. شخصیت های قرآنی رو بازآفرینی کنیم.
3. کشمکش ها و تعلیق های داستانی رو از آیات استخراج کنیم.
4. دیالوگ های پرمعنا بر اساس کلام وحی بنویسیم.

با این کتاب، سوره مهر (ناشر کتاب) واقعاً یک خدمت بزرگ به معارف اسلامی و هنر انجام داده. این کتاب افق های جدیدی رو برای ارائه آموزه های دینی توی قالب هنر باز می کنه و نشون میده که چقدر میشه با رویکردهای نوین، کلام خدا رو به دل مردم نشوند.

چرا این خلاصه به دردت می خورد؟ نقاط قوت و کاربردها

تا اینجا باهم یک سفر هیجان انگیز به دنیای ساختار نمایشی قصه های قرآن داشتیم. حالا وقتشه که ببینیم اصلاً چرا خوندن این کتاب یا حداقل خلاصه اش، اینقدر اهمیت داره و به درد چه کسانی می خوره.

نگاهی به ویژگی های برجسته کتاب فرخی

کتاب حسین فرخی، از چند جهت واقعاً یک کار استثنائی و برجسته است:

• رویکرد بین رشته ای و نوآورانه: همونطور که گفتیم، این کتاب پلی می سازه بین الهیات و هنر. این نگاه جدید، یک خلأ بزرگ رو توی پژوهش های ما پر کرده و نشون میده که چقدر میشه با دیدهای جدید به متون قدیمی نگاه کرد.
• تحلیل عمیق و تفصیلی: فرخی نیومده سرسری از قصه ها بگذره. اون تک تک ۳۴ قصه رو با جزئیات و با استفاده از عناصر دراماتیک تحلیل کرده. این یعنی یک کار حسابی و وقت گیر که نتیجه اش یک منبع غنی از تحلیل های کاربردیه.
• کاربردی بودن نتایج: نکته مهم اینجاست که یافته های کتاب فقط توی صفحات باقی نمیمونن. این تحلیل ها مستقیم به کار نویسنده ها، کارگردان ها و هنرمندان میاد تا بتونن آثار هنری الهام گرفته از قرآن خلق کنن. یعنی کاربردهای هنری قصه های قرآن رو عملاً نشون میده.
• ساختار منطقی و نظام مند: کتاب از یک نظم و ترتیب خاصی پیروی می کنه. از مباحث نظری شروع می شه، به تحلیل قصه ها می رسه و در نهایت با جمع بندی و نتیجه گیری کار رو تموم می کنه. این باعث میشه که حتی مباحث تخصصی هم برای خواننده قابل فهم باشه.
• زبان تخصصی و در عین حال قابل فهم: با اینکه کتاب پر از اصطلاحات دراماتیک و قرآنیه، اما نویسنده سعی کرده طوری بنویسه که برای علاقه مندان رشته های مختلف قابل درک باشه.

این خلاصه برای کی و چی به کار میاد؟

این خلاصه از کتاب ساختار نمایشی قصه های قرآن (نویسنده حسین فرخی)، دقیقاً برای این گروه ها نوشته شده:

• دانشجویان و پژوهشگران: اگه توی رشته های علوم قرآنی، الهیات، ادبیات نمایشی، تئاتر، سینما یا هنرهای اسلامی درس می خونید و دنبال یک منبع سریع و معتبر برای فهم ایده اصلی کتاب و استفاده توی تحقیقاتتون هستید، این خلاصه حسابی به کارتون میاد.
• هنرمندان، نویسندگان و کارگردانان: اگه دنبال ایده های جدید برای خلق آثار نمایشی با رویکردی اصیل و اسلامی-ایرانی هستید، این خلاصه بهتون نشون میده که چطور قصه های قرآن می تونن منبع الهام بی نظیری باشن.
• علاقه مندان به قرآن و معارف اسلامی: اگه دوست دارید با یک نگاه جدید و هنری به قصه های قرآن نگاه کنید و ابعاد دراماتیک و پندآموزشون رو کشف کنید، این مقاله یک شروع عالیه.
• خوانندگان عمومی: اگه وقت کافی برای خوندن کل کتاب رو ندارید ولی دلتون می خواد با ایده های اصلی، دستاوردها و اهمیت این کتاب آشنا بشید، این خلاصه دقیقاً برای شماست.
• اساتید و مدرسان: اگه دنبال معرفی یک منبع خلاصه شده و معتبر از این اثر به دانشجوهای خودتون هستید، این مطلب می تونه یک گزینه خوب باشه.

کتاب ساختار نمایشی قصه های قرآن، نه تنها گام بلندی در حوزه نقد و تحلیل هنری متون دینی است، بلکه به عنوان یک راهنما، پتانسیل های نهفته در قصص قرآنی را برای تبدیل شدن به درام های ماندگار نمایان می سازد.

خلاصه که این کتاب یک فرصت طلایی برای همه کسانیه که می خوان یک جور دیگه به قرآن و هنر نگاه کنن.

نتیجه گیری

خب، رسیدیم به انتهای این سفر شیرین و پر از کشف. با هم دیدیم که کتاب خلاصه کتاب ساختار نمایشی قصه های قرآن ( نویسنده حسین فرخی ) فقط یک معرفی ساده نیست، بلکه یک پژوهش عمیق و نوآورانه از یک هنرمند باسواد و دغدغه مند. حسین فرخی با این کتاب، یک کار کارستان کرده و بهمون نشون داده که چقدر میشه با یک نگاه تازه به گنجینه های فرهنگی و دینی خودمون رجوع کرد و ازشون برای خلق آثار هنری مدرن و بومی الهام گرفت.

این کتاب، یک پل محکم بین متون مقدس و هنرهای اجرایی مثل تئاتر و سینما ایجاد کرده و واقعاً یک جایگاه کلیدی توی ادبیات نمایشی دینی ما داره. با خوندن این کتاب، نه تنها با ابعاد دراماتیک قصه های قرآن آشنا می شیم، بلکه یاد می گیریم چطور میشه این داستان های پر از پند و حکمت رو به زبان هنر برای نسل امروز بازگو کرد. پس اگه دوست دارید بیشتر از اینها کشف کنید و جزئیات تحلیل ها رو از نزدیک ببینید، حتماً پیشنهاد می کنم که نسخه کامل کتاب رو از انتشارات سوره مهر تهیه کنید و حسابی ازش لذت ببرید. این کتاب واقعاً ارزش وقت گذاشتن و عمیق شدن رو داره!