بیماری اوتیسم چیست در کودکان

بیماری اوتیسم کودکان و نحوه ی تشخیص آن ها

اوتیسم یک اختلال نیست، بلکه طیفی از اختلالات نزدیک به هم است که دارای یک هسته مشترک از علایم است. هر فرد در طیف اوتیسم تا حدی با تعامل اجتماعی، همدلی، ارتباطات و رفتار انعطاف پذیر مشکل دارد. هفته گذشته برای پسرم یک لباس مرد عنکبوتی خریدم ، او تا حدی خوشحال بود که تمام روز  آن را پوشیده بود. اما سطح معلولیت و ترکیبی از علایم از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است. در حقیقت، دو کودک با تشخیص یکسان ممکن است بسیار متفاوت از نظر رفتار و توانایی آنها به نظر برسند.

اوتیسم چیست؟

اما مهم نیست پزشکان، معلمان و سایر متخصصان آن را اختلال طیف اوتیسم می نامند، این نیازهای منحصر به فرد کودک شماست که واقعاً مهم است. هیچ برچسب تشخیصی نمی تواند به شما بگوید که کودک شما دقیقاً چه چالش هایی خواهد داشت. یافتن درمانی که نیازهای کودک شما را برطرف کند و نه تمرکز بر روی اینکه مشکل را چه چیزی بخوانید، مفیدترین کاری است که می توانید انجام دهید. برای شروع کمک به علایم کودک خود نیازی به تشخیص ندارید.به خاطر داشته باشید که فقط به این دلیل که فرزند شما چند علامت شبیه اوتیسم دارد، به این معنی نیست که او دارای اختلال طیف اوتیسم است. اختلال طیف اوتیسم براساس وجود علایم متعددی تشخیص داده می شود که توانایی برقراری ارتباط، ایجاد روابط، کاوش، بازی و یادگیری فرد را مختل می کند.

بیماری اوتیسم شدید در کودکان

مشکلات حسی – بسیاری از کودکان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم واکنش کمتری نشان می دهند یا بیش از حد به محرک های حسی واکنش نشان می دهند. در بعضی مواقع ممکن است افرادی را که با آنها صحبت می کنند نادیده بگیرند، حتی تا حدی که ناشنوا به نظر برسند. با این حال، در سایر مواقع ممکن است حتی با نرم ترین صداها نیز مزاحم آنها شوید. صداهای ناگهانی مانند زنگ تلفن ممکن است ناراحت کننده باشد و آنها ممکن است با پوشاندن گوش خود و صداهای تکراری برای غرق شدن صدای توهین آمیز پاسخ دهند. کودکان در طیف اوتیسم نیز بسیار حساس به لمس و بافت هستند. آنها ممکن است در اثر لکه پشت و یا احساس پارچه خاصی در برابر پوستشان ناراحت شوند.

مشکلات عاطفی – کودکان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم ممکن است در تنظیم احساسات یا بیان مناسب آنها مشکل داشته باشند. به عنوان مثال، ممکن است کودک شما بدون هیچ دلیل مشخصی شروع به داد و فریاد، گریه یا خنده هیستریک کند. هنگام استرس، ممکن است رفتارهای مخل یا حتی پرخاشگرانه (شکستن وسایل، ضربه زدن به دیگران یا آسیب رساندن به خود) از خود بروز دهند. مرکز انتشار ملی کودکان معلول همچنین خاطر نشان می کند که کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است تحت تاثیر خطرات واقعی مانند حرکت وسایل نقلیه یا ارتفاع قرار نگیرند، اما از اشیا بی ضرر مانند یک حیوان اهلی وحشت دارند.

دریافت تشخیص اختلال طیف بیماری اوتیسم در کودکان:اگر نگران هستید که کودک شما مبتلا به اوتیسم باشد، مهم است که به دنبال یک تشخیص بالینی باشید. اما منتظر آن تشخیص نباشید تا کودک شما را تحت معالجه قرار دهد. مداخله زودهنگام در طول سالهای پیش دبستانی، شانس کودک را برای غلبه بر تاخیر در رشد او بهبود می بخشد. بنابراین گزینه های درمانی را بررسی کنید و سعی کنید اگر هنوز منتظر تشخیص قطعی هستید نگران نباشید. گذاشتن برچسب احتمالی بر روی مشکل فرزندتان اهمیت بسیار کمی نسبت به درمان علایم دارد.

تشخیص اختلال طیف بیماری اوتیسم در کودکان:به منظور تعیین اینکه آیا کودک شما دارای اختلال طیف اوتیسم است یا بیماری رشد دیگری، پزشکان با دقت به نحوه تعامل، برقراری ارتباط و رفتار کودک شما نگاه می کنند. تشخیص براساس الگوهای رفتاری است که آشکار می شود.اگر نگران هستید که کودک شما دارای اختلال طیف اوتیسم است و غربالگری رشد، خطر را تایید می کند، از پزشک خانواده یا متخصص اطفال بخواهید که شما را فوراً به یک متخصص اوتیسم یا تیمی از متخصصان برای ارزیابی جامع ارجاع دهد.

از آنجا که تشخیص اختلال طیف اوتیسم پیچیده است، ضروری است که شما با متخصصانی که آموزش و تجربه در این زمینه کاملا تخصصی دارند ملاقات کنید. این لباس مرد عنکبوتی سیاه و قرمز از جنس موادی ساخته شده که برای پوست حساس کودکان مناسب است و پوست آنها را اذیت نمیکند .تشخیص اختلال طیف اوتیسم روند مختصری نیست. هیچ آزمایش پزشکی واحدی وجود ندارد که بتواند آن را به طور قطعی تشخیص دهد. در عوض، برای مشخص کردن دقیق مشکل فرزندتان، ممکن است چندین ارزیابی و آزمایش لازم باشد.

ارزیابی شدن برای اختلال طیف اوتیسم:مصاحبه با والدین – در مرحله اول ارزیابی تشخیصی، شما اطلاعات پزشکی در مورد سابقه پزشکی، رشدی و رفتاری کودک را به پزشک خود ارایه خواهید داد. پزشک همچنین می خواهد از سابقه پزشکی و بهداشت روان خانواده شما مطلع شود.معاینه پزشکی – ارزیابی پزشکی شامل یک آزمایش عمومی فیزیکی، یک آزمایش عصبی، آزمایشات آزمایشگاهی و آزمایش ژنتیک است. کودک شما این آزمایش کامل را انجام می دهد تا علت مشکلات رشد خود را مشخص کند و شرایط مشترک موجود را شناسایی کند.

تست شنوایی – از آنجا که مشکلات شنوایی می تواند در تاخیرهای اجتماعی و زبانی منجر شود، لازم است قبل از تشخیص اختلال طیف اوتیسم، این مشکلات کنار گذاشته شوند. کودک شما در جایی ارزیابی صوتی شنیداری می کند که از نظر نقص شنوایی و همچنین سایر مشکلات شنوایی یا حساسیت های صوتی که گاهی اوقات با اوتیسم همراه است، آزمایش می شود.مشاهده – متخصصان رشد برای یافتن رفتارهای غیرمعمول مرتبط با اختلال طیف اوتیسم، کودک شما را در تنظیمات مختلف مشاهده می کنند. آنها ممکن است کودک شما را در حال بازی یا تعامل با افراد دیگر تماشا کنند.

غربالگری سرب – از آنجا که مسمومیت با سرب می تواند علایمی شبیه اوتیسم ایجاد کند، مرکز ملی بهداشت محیط توصیه می کند که همه کودکان با تاخیر رشد از نظر مسمومیت با سرب غربالگری شوند.بسته به علایم و شدت کودک شما، ارزیابی تشخیصی ممکن است شامل تست گفتار، هوش، پردازش حسی و مهارت های حرکتی باشد. این آزمایشات می تواند نه تنها در تشخیص اوتیسم، بلکه همچنین در تعیین نوع درمان کودک شما مفید باشد:ارزیابی گفتار و زبان – یک آسیب شناس گفتاری توانایی گفتاری و ارتباطی کودک شما را برای مشاهده علایم اوتیسم ارزیابی می کند، همچنین به دنبال شاخص های مربوط به اختلالات یا اختلالات زبان خاص است.

تست شناختی – ممکن است به کودک شما یک تست هوش استاندارد یا یک ارزیابی شناختی غیررسمی داده شود.قبل از خرید لباس واقعی مرد آهنی ، ممکن است به مشاوره از فروشندگان متخصص و متخصصان در این زمینه نیاز باشد.ارزیابی عملکرد تطبیقی – ممکن است کودک شما از نظر توانایی عملکرد، حل مسیله و سازگاری در موقعیت های واقعی زندگی مورد ارزیابی قرار گیرد. این ممکن است شامل آزمایش مهارت های اجتماعی، غیرکلامی و کلامی و همچنین توانایی انجام کارهای روزمره مانند لباس پوشیدن و تغذیه خود باشد.

علایم کودکان اوتیسم خفیف:برای واجد شرایط بودن در تشخیص اختلال طیف اوتیسم، علایم خاصی باید وجود داشته باشد. بنابراین، حتی افرادی که دارای اوتیسم خفیف هستند، ممکن است دچار چالش های رشد و حسی قابل توجهی شوند که به اندازه کافی شدید هستند تا مانع فعالیت ها و روابط عادی شوند.در حالی که این علایم باید قبل از سه سالگی وجود داشته باشد، اما معمولاً علایم خفیف تا زمانی که کودک کمی بزرگتر نشود، خصوصاً برای دختران، مورد توجه قرار نمی گیرد. اگر علایم پس از سه سالگی کودک برای اولین بار ظاهر شود، آنها واجد شرایط تشخیص اوتیسم نخواهند بود. با این حال، ممکن است آنها با اختلال ارتباط اجتماعی شدید، کمتر تشخیص داده شوند.

هنگامی که از اصطلاح اوتیسم خفیف استفاده می شود :بنابراین، وقتی یک متخصص، معلم یا والدین می گویند کودک اوتیسم خفیف دارد ، منظورش چیست؟ از آنجا که هیچ تعریف رسمی از این اصطلاح وجود ندارد، هر شخصی که از آن استفاده می کند کمی متفاوت از معنای آن فکر می کند.گاهی اوقات این اصطلاحات زمانی به کار می رود که فردی به وضوح اوتیسم باشد، اما دارای زبان گفتاری قابل توجه و مهارت های دیگر است. همچنین ممکن است این اصطلاح برای کمک به توضیح تصمیمات درمانی استفاده شود.علاوه بر این، یک فرد مبتلا به “اوتیسم خفیف” ممکن است دارای مهارت های ارتباطی پیشرفته و توانایی های تحصیلی باشد، اما دارای مهارت های اجتماعی بسیار تاخیر، مسایل حسی شدید و / یا مشکلات شدید با مهارت های سازمانی است. اگر چه این آشکارها ممکن است به محیط یا شرایط خاص نیز بستگی داشته باشند.