خلاصه کتاب ناتمامی ( نویسنده زهرا عبدی )

رمان «ناتمامی» اثر زهرا عبدی، داستان گم شدن مرموز دختری به اسم لیان در تهران و تلاش های هم اتاقی اش سولماز برای پیدا کردن اوست که در دل این ماجرا، خواننده را با لایه های پنهان جامعه، مفهوم هویت و البته فلسفه عمیق ناتمامی روبه رو می کند.

راستش را بخواهید، وقتی اسم این کتاب را شنیدم، کنجکاو شدم ببینم یک «ناتمامی» چه چیزی برای گفتن دارد. این کتاب نه تنها تندیس بهترین رمان سال ۱۳۹۵ را از جایزه ادبی هفت اقلیم برده، بلکه خیلی ها را عاشق خودش کرده. زهرا عبدی با قلمی که فقط خودش می تونه داشته باشه، ما رو می بره به دنیایی که پر از راز، شک و سواله. اگر دنبال رمانی هستید که حسابی ذهنتون رو درگیر کنه، «ناتمامی» همون چیزیه که دنبالش می گردید.

زهرا عبدی: نویسنده ای از جنس کلمات

زهرا عبدی، نویسنده ای که این روزها اسمش حسابی سر زبان هاست، یک خانم باسواد و کاربلده. ایشون لیسانس ادبیات فارسی و همچنین لیسانس ادیان و عرفان رو از دانشگاه تهران گرفته. این پیش زمینه تحصیلی باعث شده قلمش یه جور دیگه باشه؛ پر از عمق و نگاهی متفاوت به زندگی و آدم ها. وقتی می نویسه، انگار همه چیز رو با ذره بین خودش دیده و بعد با کلمات نقاشیش کرده.

شاید بپرسید زهرا عبدی کجای ادبیات معاصر ما قرار گرفته؟ باید بگم خیلی بالا. او یکی از اون نویسنده هاییه که جسارت داره سراغ موضوعات حساس و کمتر پرداخته شده بره. کارهایش فقط داستان گویی نیست؛ یه جور تحلیل دقیق و هنرمندانه از اجتماع، از زن ها، از چالش های زندگی در ایران امروز. رمان هایش معمولاً پر از شخصیت های قوی و مستقل زنانه است که از کلیشه ها فرار می کنند و سعی می کنند راه خودشون رو پیدا کنند.

البته «ناتمامی» تنها اثر درخشان خانم عبدی نیست، اما یکی از مهم ترین ها و پرافتخارترین هاست. سبک نگارشش هم یه جورایی خاص خودشه؛ ریتم تند داستان رو با توصیف های دقیق و عمیق از فضا و شخصیت ها ترکیب می کنه، طوری که خواننده هم از هیجان داستان لذت می بره و هم مجال فکر کردن به لایه های زیرین ماجرا رو پیدا می کنه. اگر می خواهید با قدرت قلم ایشون آشنا بشید، «ناتمامی» یه شروع فوق العاده است.

شناسنامه کتاب ناتمامی

قبل از اینکه بریم سراغ جزئیات داستان، خوبه یه نگاهی به مشخصات کلی این اثر ادبی بندازیم تا باهاش بیشتر آشنا بشیم:

عنوان کامل کتاب	نویسنده	ناشر	سال انتشار اولیه	جوایز و افتخارات
ناتمامی	زهرا عبدی	نشر چشمه	۱۳۹۵	تندیس بهترین رمان سال ۱۳۹۵ از جایزه ادبی هفت اقلیم، نامزد نهایی جایزه داستان شیراز

این کتاب با اینکه سال ۱۳۹۵ منتشر شد، اما همچنان مورد توجه خواننده ها و منتقدان قرار داره و چاپ های متعددی ازش منتشر شده که خودش نشونه خوبی از استقبال و محبوبیتش بین اهالی کتابه. همین جوایز و افتخارات هم مهر تاییدی بر ارزش ادبی و فکری این رمانه.

خلاصه کامل و بی نظیر رمان ناتمامی (با حداقل اسپویل داستانی)

حالا وقتشه بریم سراغ اصل مطلب، یعنی داستان خود کتاب «ناتمامی». راستش رو بخواهید، خلاصه کتاب ناتمامی کاریه که باید با احتیاط زیاد انجام بشه تا مزه داستان رو از دست ندید. سعی می کنم فقط بخش های اصلی رو بگم و شما رو برای خوندن خود کتاب مشتاق تر کنم.

ماجرای گم شدن لیان و جستجوی سولماز

داستان از یک فضای دانشگاهی در تهران شروع می شه. محور اصلی، ناپدید شدن مرموز و عجیب دختری به اسم لیان هست. لیان، یه دختر جنوبی، پرشور و قوی که دانشجوی تهرانه، یک روز صبح از خوابگاه غیبش می زنه، بدون اینکه حتی وسایل شخصیش رو با خودش ببره. همین اتفاق، نقطه شروع یه معمای پیچیده و جذابه.

اینجاست که سولماز، هم اتاقی لیان، وارد ماجرا می شه. سولماز دختریه که از اهر اومده و حسابی با لیان فرق داره. وقتی لیان غیبش می زنه، سولماز تصمیم می گیره پیداش کنه. اما این جستجو فقط برای پیدا کردن لیان نیست؛ سولماز توی این راه با آدم ها، مکان ها و اتفاقاتی روبه رو می شه که خودش رو هم تغییر می ده. او با خوندن یادداشت ها و خاطرات لیان، سعی می کنه سرنخ هایی از این گم شدن پیدا کنه و قدم به قدم وارد دنیای پر رمز و راز لیان می شه.

دو شخصیت اصلی، دو دنیای متفاوت

اجازه بدید بیشتر با شخصیت های اصلی کتاب آشنا بشیم: لیان و سولماز.

1. لیان: این دختر جنوبی، همونطور که گفتم، شخصیتی قوی، مستقل و پرشور داره. یه جورایی مرموزه و همین رمزآلود بودنشه که داستان رو پیش می بره. لیان با دیدگاه ها و کارهای متفاوتش، روی سولماز و حتی روی خواننده تاثیر می ذاره. اون کسیه که با غیبتش، همه چیز رو به حرکت درمی آره و خواننده رو وادار می کنه به گذشته و انگیزه هایش فکر کنه.
2. سولماز: در مقابل لیان، سولماز رو داریم. دختری که دانشجوی ادبیاته و از اهر به تهران اومده. اون خیلی با لیان فرق داره؛ شاید یه جورایی بیشتر شبیه ما آدم های معمولی باشه، با کشمکش های ذهنی و اخلاقی خودش. سولماز در طول داستان با خودش درگیره؛ آیا باید لیان رو پیدا کنه؟ آیا می تونه از موقعیت غیبت لیان به نفع خودش استفاده کنه؟ این چالش های درونی سولماز، خیلی قابل لمسه و حسابی خواننده رو به فکر می ندازه.

این رمان ۲۳ فصل داره و نکته جالبش اینه که روایت بین لیان و سولماز جابه جا می شه. یعنی هر فصل رو یکی از این دو نفر روایت می کنه. این ساختار روایی، نه تنها داستان رو جذاب تر می کنه، بلکه به خواننده اجازه می ده از دو زاویه دید مختلف به ماجرا نگاه کنه و با افکار و احساسات هر دو شخصیت همراه بشه. این جابجایی هوشمندانه، یکی از نقاط قوت سبک نگارش زهرا عبدی به حساب میاد.

تهران، شهری با هزار چهره

یکی دیگه از شخصیت های اصلی این کتاب، خود تهران هست! زهرا عبدی تهران رو فقط یه پس زمینه برای داستانش نمی بینه، بلکه این شهر رو تبدیل به یه موجود زنده و پیچیده می کنه. تهرانی که توی «ناتمامی» می بینیم، پر از تناقضاته؛ از فضاهای دانشگاهی و فکری گرفته تا محله های قدیمی، جنوب شهر و آدم های حاشیه نشین. نویسنده به خوبی نشون می ده که چطور این شهر بزرگ، هم می تونه فرصت ساز باشه و هم آدم ها رو توی خودش گم کنه و به چالش بکشه.

تهران در «ناتمامی» با انگاره های سیاسی، تاریخی و اجتماعی ما گره خورده. شما در این شهر، هم با گذشته مشروطه و هم با مشکلات معیشتی امروز روبه رو می شید. این فضاسازی قوی، به خواننده کمک می کنه تا عمیق تر با مسائل اجتماعی مطرح شده در داستان ارتباط برقرار کنه.

پایان باز، مثل خود زندگی

احتمالاً شنیدید که رمان «ناتمامی» پایان باز داره. خب، این یکی از ویژگی های مهمشه که به نظرم اتفاقاً با مفهوم محوری کتاب هم خیلی خوب جور درمیاد. اینکه داستان بدون یک گره گشایی نهایی و مشخص تموم می شه، شاید اولش کمی گیج کننده باشه، اما اگه خوب فکر کنید، می بینید که چقدر شبیه زندگی خودمونه. خیلی از اتفاقات زندگی ما هم بدون نتیجه گیری قطعی باقی می مونن. زهرا عبدی با این پایان بندی هوشمندانه، خواننده رو به فکر وامی داره که خودش به داستان ادامه بده و سرنوشت شخصیت ها رو توی ذهن خودش ترسیم کنه. این همون «ناتمامی»یه که توی اسم کتاب هم دیده می شه؛ یه جور ناتمامی که پر از معنی و عمیقه.

امشب به این نتیجه رسیدم که گم شدن، بدترین اتفاقی است که ممکن است برای کسی بیفتد. حتی از مرگ هم ناامیدکننده تر است. یک پایان کاملا باز برای یک ماجرای کاملا بسته. (کتاب ناتمامی – صفحه ۱۸)

تحلیل مضامین و لایه های پنهان در ناتمامی

«ناتمامی» فقط یه داستان معمایی ساده نیست؛ این رمان پر از مفاهیم عمیق و لایه های فکریه که خواننده رو به چالش می کشه و وادار به فکر کردن می کنه. بیایید نگاهی به مهم ترین مضامین این کتاب بندازیم.

ناتمامی؛ فلسفه ای که در تاروپود داستان تنیده

همونطور که از اسمش پیداست، مفهوم ناتمامی قلب تپنده این رمانیه. زهرا عبدی این کلمه رو بارها توی داستان به کار می بره، اما هر بار با یه تعریف جدید و جذاب. ناتمامی در این کتاب فقط به معنای نیمه کاره موندن نیست؛ یه جور فلسفه ست که زندگی ها، قصه ها، قهرمان ها و حتی خود آدمیزاد رو در بر می گیره. نویسنده به ما نشون می ده که خیلی از داستان های دنیا شاید تکراری باشن، اما نقطه اشتراک همه شون همین ناتمام بودنه که باعث می شه هی ادامه پیدا کنن.

بعد از خوندن «ناتمامی»، حس می کنید که تمام شخصیت ها و زندگی هاشون از یه جایی به بعد ناتمام می مونه. حتی روایت های گمگشتگی ها و خود این داستان! نکته جالبش اینه که این ناتمامی ها اصلاً آزاردهنده نیستن، بلکه یه جورایی باعث می شن بیشتر به زندگی و مفهومش فکر کنید. این خیلی هوشمندانه ست که آدم می فهمه چقدر خودش هم در ذاتش و زندگیش ناتمام مونده.

هویت و گمگشتگی

یکی دیگه از مضامین مهم «ناتمامی»، بحث هویت و گمگشتگیه. شخصیت های این داستان، هر کدوم به نوعی در جستجوی هویت خودشون هستن. این گم شدن می تونه فیزیکی باشه، مثل گم شدن لیان، یا معنوی و درونی، مثل کشمکش های ذهنی سولماز. در جامعه ای که آدم ها توش احساس غربت می کنن و نمی دونن به کجا تعلق دارن، این جستجوی هویت به یه چالش بزرگ تبدیل می شه.

مهاجرت هم اینجا نقش مهمی داره. آدم ها از شهرهای خودشون به تهران میان، اما حتی توی این شهر بزرگ هم حس می کنن مهاجرن، غریبه ان و به جایی تعلق ندارن. این احساس بی ریشگی، هویتشون رو تحت تاثیر قرار می ده و باعث می شه دائم در حال تلاش برای پیدا کردن خودشون باشن.

زنانی که کلیشه ها را می شکنند

«ناتمامی» یه رمان پر از شخصیت های زن قویه. اینجا خبری از زن هایی که دغدغه شون فقط خونه و خانواده باشه، نیست. زهرا عبدی زن هایی رو خلق کرده که مستقل، جسور، فکور و پر از شور زندگی ان. لیان و سولماز نمونه های بارز این شخصیت ها هستن که از چارچوب های سنتی خارج می شن و برای خواسته ها و آرمان هاشون تلاش می کنن.

در مقابل، مردان داستان معمولاً تصاویری وارفته، ناتوان، ترسو یا جاه طلب دارن. این تقابل هوشمندانه، به داستان یه بعد فمینیستی قوی می ده و نشون می ده که نویسنده چقدر به نقش و جایگاه زن در جامعه امروز ایران اهمیت می ده و تلاش می کنه کلیشه ها رو بشکنه.

نقد اجتماعی و بازتاب واقعیت

«ناتمامی» به طور زیرپوستی، نقد تندی به وضعیت اجتماعی و سیاسی جامعه داره. زهرا عبدی بدون اینکه شعار بده، به مسائل مهمی مثل فقر، مهاجرت، زندگی طبقاتی در تهران، مشکلات معیشتی در جنوب و… می پردازه. اون تصویر واقعی از تهرانی رو نشون می ده که زیر پوست مدرنیته، با فقر و فلاکت دست و پنجه نرم می کنه.

رمان به خوبی نشون می ده که چطور این مشکلات، روی زندگی آدم ها تاثیر می ذارن و اون ها رو به سمت مبارزه یا پذیرش جریان زندگی سوق می دن. این پرداختن به مسائل ملموس و نزدیک، باعث می شه خواننده حسابی با داستان ارتباط برقرار کنه و به فکر فرو بره.

پیوند اسطوره ها و تاریخ با دنیای امروز

یکی از قشنگ ترین بخش های رمان ناتمامی، تلفیق هوشمندانه اسطوره ها و تاریخ با روایت معاصره. زهرا عبدی با دانش ادبی و عرفانی که داره، اسطوره های ایرانی مثل گیلگمش رو وارد داستان می کنه و به شکل خلاقانه ای با اتفاقات امروز پیوند می زنه. حتی تاریخ مشروطه هم توی این رمان جایگاه خاص خودش رو پیدا می کنه.

لیان به این فکر می کرد که اگر دو سوم گیل گمش خدا بود و بی مرگ، همان یک سوم میرا و انسانی اش بود که باعث شد تنگی تنگ را بفهمد و بزند به دریا. بخش نامیرا به خدایان مربوط بود و برای همین از خدایان همیشه کارهای معمول و حدس زدنی سر می زند. اما وقتی احساس می کنی مرگ زیر زبانت مثل ماهی عجیب و غریبی دم می جنباند، می فهمی وقت تنگ است؛ تنگی را می فهمی. از این تنگ به آن تنگ، دست به کارهای نامعمول می زنی.خدایان مقهور این موجودی هستند که زندگی و مرگش دست آن هاست اما آن ها با تمام خدایی شان نمی توانند حدس بزنند حرکت بعدی او چه می تواند باشد. (کتاب ناتمامی – صفحه ۱۴۹)

این استفاده به جا از اسطوره ها، نه تنها به داستان عمق و معنای بیشتری می بخشه، بلکه جذابیت روایت رو هم چند برابر می کنه. خواننده حس می کنه داره یه اثر چندلایه می خونه که فراتر از یه داستان صرف، به ریشه های فرهنگی و تاریخی خودش هم نگاه می کنه.

عشق و سفر خودشناسی

عشق در «ناتمامی» یه جورایی متفاوته. خبری از عاشقانه های کلیشه ای و سانتی مانتال نیست. اینجا عشق، جسورانه اتفاق می افته و منجر به خودشناسی می شه. شخصیت ها از طریق عشق، یاد می گیرن از زندگی چی می خوان و چطور باید در برابر معشوق خودشون باشن، بدون تعارف و رودربایستی.

البته رنگ عشق توی این رمان خیلی پررنگ نیست و دغدغه های ذهنی شخصیت ها بیشتر حول مسائل اجتماعی و فلسفی می چرخه. اما رد پایش رو می تونید توی تمام روایت های ناتمامشون پیدا کنید. این نگاه متفاوت به عشق، یکی دیگه از نقاط قوت کتابه که نشون می ده زهرا عبدی حتی در این حوزه هم دنبال کلیشه شکنیه.

قدرت قلم و سبک نگارش زهرا عبدی

وقتی رمان ناتمامی رو می خونید، از همون چند صفحه اول متوجه قدرت قلم و دانش نویسنده می شید. زهرا عبدی یه جوری کلمات رو کنار هم می چینه که آدم واقعاً کیف می کنه. جملاتش عمیق و تفکربرانگیزه، توصیف هاش زنده ان و واژگانش رو خلاقانه به کار می بره.

سبک نگارشش اصلاً نخ نما یا تکراری نیست. هر جمله ای که می خونید، نشون دهنده یه خط فکری و دانش عمیقه. ریتم داستان تنده، اما این تندی باعث نمی شه که نویسنده از پرداخت به فضاها و شخصیت ها غافل بشه. برعکس، انقدر خوب این کار رو انجام می ده که به راحتی می تونید همه چیز رو تصور کنید و باهاش ارتباط بگیرید.

دانش ادبی و عرفانی زهرا عبدی هم حسابی توی عمق کارش تاثیر گذاشته. این دانش کمک می کنه تا مفاهیم پیچیده رو به زبانی ساده و ملموس بیان کنه و داستانش رو به یه اثر چندلایه و غنی تبدیل کنه. واقعاً باید بگم که ایشون یه نویسنده قویه که دغدغه هاش فراتر از مسائل روزمره و سطحی هستن.

جملاتی ماندگار از متن رمان ناتمامی

یکی از بهترین قسمت های هر کتاب خوب، جملاتیه که توی ذهنت می مونن و بارها و بارها بهشون فکر می کنی. «ناتمامی» پر از اینجور جملاته. اینجا چند تا از اون ها رو براتون آوردم:

• این که بیشتر آدم هایی که می شناسم تحمل یک آدم سرزنده را ندارند. کسی که سرزندگی اش به تو یادآوری کند که مرده ای، یا در حال مردنی. وقتی خیالشان راحت بشود از اینکه فلج یک گوشه افتادی دیگر کاری به کارت ندارند، مثل قهرمان بوکسی که یک مشت خورده به گردنش و دیگر نمی تواند کسی را گوشه ی رینگ گیر بیندازد. فلج شده. حالا همه یک آخی کشیده می گویند و ته دلشان خیال شان راحت است که دوتا مشت زنده که کوبیده می شد به صورت روزگار، فلج شده. (کتاب ناتمامی – صفحه ۱۳)
• گاهی فکر می کنم همه چیز یک ملغمه ی مقدر است. تغییری رخ نداده و نخواهد داد. ملغمه ای که فقط گاهی از چپ به راست هم می زنندش، گاهی از راست به چپ و گاهی هم نمی شود جلو سر رفتنش را گرفت. (کتاب ناتمامی – صفحه ۱۵)
• امید گاهی تمام حماقت ها را معنای متعالی ابلهانه ای می بخشد. مثل امید به تغییر چیزهایی که به زبری پوست کرگدن شده و آدمی رویش، به نازکی بلاهتش، کرم می مالد. (کتاب ناتمامی – صفحه ۱۶)
• فکر کرد تمام زن ها از فراوان تکه های کج و معوجی تشکیل شده اند که بسیار شل و بسیار محکم، از نقاط نازک و در عین حال محکمی به هم متصل شده اند. به تعداد این تکه ها و لحظه ی قطع و وصل شان، شباهت و تفاوت میان شان وجود دارد. بستگی دارد کدام تکه در چه زمانی به کدام تکه وصل شود. (کتاب ناتمامی – صفحه ۹۳)
• هیچکس نمی تواند از عادی شدن جان سالم به در ببرد. همیشه عادت می کنی؛ اول به خودت، بعد هم به هرچه پیش آید، تا لحظه ای که مغز جا بماند از حادثه. تا لحظه ای که مغز یک ناتمام باقی می ماند. (کتاب ناتمامی – صفحه ۱۷۳)
• هیچ فرمانده دلاوری نباید از جنگ زنده برگردد به امید زندگی با کسانی که برای شان از جان گذشته بود. فرمانده ای که از جنگ زنده برمی گردد محکوم می شود به یک ناتمامی بی پایان. (کتاب ناتمامی – صفحه ۲۲۸)
• هولناکی و تلخی مرگ از همین ناتمامی است. (کتاب ناتمامی – صفحه ۲۵۵)

چرا باید رمان ناتمامی را خواند؟

شاید بپرسید توی این بازار پر از کتاب، چرا باید وقتمون رو صرف خلاصه کتاب ناتمامی (نویسنده زهرا عبدی) کنیم یا خود کتاب رو بخونیم؟ راستش رو بخواهید، دلایل زیادی هستن که این کتاب رو از بقیه متمایز می کنن:

1. قلم بی نظیر: زهرا عبدی یه نویسنده فوق العاده ست که با کلماتش جادو می کنه. سبک نگارش، توصیف ها و جملاتش انقدر قوی و تاثیرگذارن که تا مدت ها توی ذهنتون می مونن.
2. شخصیت های زنده و واقعی: شخصیت های «ناتمامی» انقدر خوب پرداخت شدن که حس می کنید با آدم های واقعی سر و کار دارید. می تونید باهاشون همذات پنداری کنید، حتی اگه کارهای عجیبی انجام بدن.
3. مضامین عمیق و جهانی: این کتاب فقط یه داستان سرگرم کننده نیست. به مفاهیمی مثل هویت، ناتمامی، نقش زن در جامعه، نقد اجتماعی و اسطوره ها می پردازه که ذهن آدم رو درگیر می کنه و وادار به فکر کردن می کنه.
4. تجربه فکری عمیق: «ناتمامی» فراتر از یه رمان سادست؛ یه جور تجربه ی فکری عمیقه. بعد از خوندنش، به خیلی از چیزها جور دیگه ای نگاه می کنید و شاید حتی به مفهوم ناتمامی در زندگی خودتون هم فکر کنید.
5. اثری متفاوت از یک نویسنده زن ایرانی: اگه دنبال اثری متفاوت از نویسندگان زن ایرانی هستید و شاید به ادبیات معاصر اعتماد چندانی ندارید، این کتاب می تونه نظرتون رو عوض کنه. زهرا عبدی نشون می ده که زن ها هم می تونن رمان هایی بنویسن که دغدغه های اجتماعی و فکری جدی داشته باشه.

خلاصه که بگم، «ناتمامی» یه کتاب دلچسب و فکورانه ست که تعداد زیادی از جملاتش رو هایلایت می کنید. برای کسایی که دنبال یه رمان معاصر خوب ایرانی هستن، این کتاب یک انتخاب فوق العاده ست.

نظرات خوانندگان و منتقدان: پژواک ناتمامی ها

معمولاً وقتی یه کتاب خوبه، بازخوردهای زیادی هم دریافت می کنه. رمان ناتمامی هم از این قاعده مستثنی نیست. منتقدان و خوانندگان زیادی درباره این کتاب نظر دادن و همه شون تقریباً در یک چیز مشترک بودن: قدرت قلم زهرا عبدی و عمق مفاهیم کتاب.

خیلی ها از پایان باز کتاب گفتن که چقدر هوشمندانه با مفهوم «ناتمامی» هماهنگه و چطور خواننده رو به فکر وا می داره. بعضی ها هم ممکنه با این نوع پایان بندی راحت نباشن و ترجیح بدن سرنوشت شخصیت ها رو مشخص تر ببینن. اما همه اذعان دارن که این پایان بندی، یه جورایی امضای زهرا عبدی شده و به جای اینکه ناراحت شون کنه، وادارشون می کنه به زندگی و ناتمامی هاش فکر کنن.

بازخوردهای مثبت زیادی هم در مورد شخصیت پردازی قوی، توصیف های دقیق از تهران و مسائل اجتماعی، و البته تلفیق هنرمندانه اسطوره ها و تاریخ با داستان وجود داره. خیلی ها «ناتمامی» رو یه کتاب روانی کننده و فوق العاده دونستن که نفس آدم رو بند میاره.

این همه نظر مثبت و بحث های ادبی که حول این کتاب شکل گرفته، خودش نشون دهنده اهمیت و ارزش این رمانه. اگه شما هم این کتاب رو خوندید، حتماً نظراتتون رو با ما در میون بذارید.

نتیجه گیری و پیشنهاد نهایی: یک دعوت به تأمل

در پایان این سفرمون به دنیای خلاصه کتاب ناتمامی (نویسنده زهرا عبدی)، می تونم بگم که این رمان یک تجربه خواندنی متفاوت و عمیقه. زهرا عبدی با قلمی جسور و فکور، داستانی رو روایت می کنه که فقط یه قصه نیست؛ یه پنجره ست رو به لایه های پنهان جامعه، هویت گم شده انسان ها و فلسفه همیشه جاری ناتمامی.

این کتاب به ما یادآوری می کنه که زندگی پر از نقاط ناتمام و سوالات بی جوابه، و اتفاقاً همین ناتمامی ها هستن که به زندگی عمق و معنا می دن. از شخصیت های زن قوی و مستقلش گرفته تا نقد هوشمندانه اجتماعی و پیوند اسطوره ها با واقعیت، همه و همه «ناتمامی» رو به اثری تبدیل کرده که نه تنها باید خونده بشه، بلکه باید بهش فکر کرد و در موردش بحث کرد.

پس اگه دنبال یک رمان ایرانی هستید که از کلیشه ها فاصله بگیره، ذهنتون رو به چالش بکشه و بهتون کمک کنه جور دیگه ای به زندگی نگاه کنید، شک نکنید که «ناتمامی» همون کتابیه که باید سراغش برید. این کتاب رو حتماً بخونید و غرق بشید توی دنیای پر رمز و رازش. قول می دم پشیمون نمی شید و این کتاب برای مدت ها توی ذهنتون باقی می مونه. ناتمامی رو همین الان از نشر چشمه تهیه کنید و این تجربه بی نظیر رو به خودتون هدیه بدید.