به گزارش خبرگزاری سی تی مگ، ربکا اوبراین که تهیه کننده فیلم «من دنیل بلیک» کن لوچ و دیگر فیلم های وی بود، برنامه های سطح بالای تلویزیون و ورود هالیوود را عامل شکست بازار فیلم های مستقل سینمایی بریتانیا می داند.
وی گفت: حمایت مالی اضافی برای این بخش ضروری است و فکر می کنم واقعاً بدون چنین کمکی می میریم.
اوبراین که در برابر یکی از کمیته های مجلس بریتانیا حاضر شده بود درباره تجربه چندین دهه فعالیت خود در تولید فیلم های بلند سینمایی با کن لوچ، بازار مستقل تولیدات مشترک بین المللی، تامین مالی و آنچه باید برای نجات صنعت مستقل فیلم بریتانیا انجام شود، صحبت کرد.
چندی پیش روسای بی بی سی مووی و فیلم 4 هم برای آینده بخش فیلم مستقل بریتانیا ابراز نگرانی کرده بودند و گفتند در خطر از دست دادن تعداد زیادی از افراد با استعداد این صنعت هستند.
در این جلسه اوبراین درباره اینکه چگونه او و تیمش در «سیکستین فیلمز» موفق به تولید و توزیع فیلم های بنیانگذار شرکت، کن لوچ شده اند، صحبت کرد.
وی گفت: به عنوان مثال، وقتی «من، دنیل بلیک» را ساختیم، نمی دانستیم در ژاپن موفق خواهد بود. فکر می کردیم داریم فیلم کوچکی برای اروپای شمال شرقی می سازیم که داستان هایی درباره بخش های خاصی از جامعه آن زمان را تصویر می کرد.
وی افزود: می خواستیم آن را بسازیم زیرا فکر می کردیم داستان مهمی برای گفتن دارد. هرگز نمی دانید چه داستانی ممکن است موثر باشد و تا زمانی که این کار را انجام ندهید متوجه نمی شوید، به همین دلیل است که به تحقیق و توسعه برای راه اندازی فیلم ها نیاز داریم.
اوبراین عنوان کرد که 16 فیلمی که به پایان رسانده به شدت به شرکای اروپایی وابسته بوده و آنها در تامین مالی و فروش پروژه ها در سراسر جهان نقش مهمی داشتند.
وی همچنین تاکید کرد هر فیلمی که در 25 سال گذشته ساخته، محصول مشترک اروپایی بوده و درباره «برداشت محصول» که آخرین فیلم تولیدی وی به کارگردانی آتینا راشل سانگاری با بازی کیلیب لندری جونز است، گفت: مجبور شدم اروپا را بگردم تا بودجه فیلم را به دست بیاورم. ما نتوانستیم در آمریکا سرمایه ای جمع کنیم.
به گزارش خبرگزاری سی تی مگ به نقل از ددلاین،در این فیلم گروهی از بازیگران بریتانیایی و یک بازیگر آمریکایی نقش آفرینی کرده اند و ماجرا در یک دهکده قرون وسطایی در مقطعی در گذشته اتفاق می افتد و درباره یک هفته از زندگی این جامعه است که در آن غریبه ای وارد می شود و همه چیز به طرز وحشتناکی اشتباه پیش می رود.
وی گفت: داستان این است، اما برای ساخت این فیلم، این محصول مشترک بریتانیا، فرانسه، آلمان، یونان و آمریکا با پول کمی که از آن کشورهای مختلف از بودجه عمومی، پیش فروش و اندک اعتبار مالیاتی اینجا و آنجا به دست آوردیم، آن را ساختیم.
اوبراین گفت: کاملاً طاقت فرسا است که چنین چیزی را کنار هم بگذاریم به عنوان مثال، اگر اعتبار مالیاتی بیشتری داشتیم، مجبور نبودم پرداخت دستمزدها را به تعویق بیندازم و می شد با اطمینان فیلم را به پایان رساند، اما فقط به این دلیل که ما پول کافی برای انجام آن نداریم، یک مبارزه واقعی را باید تجربه کنیم.
پول نقد و بودجه عمومی 2 نکته برجسته در طول این جلسه بود که این تهیه کننده بر آن تاکید داشت. رشد استعدادهای جدید بریتانیایی در فضای فیلم و تلویزیون هم مورد بحث قرار گرفت.
وی یادآوری کرد که یک فیلم کم هزینه نمی تواند ستاره های بزرگ بریتانیایی داشته باشد، زیرا چنین بازیگرانی بر فیلم های هالیوودی یا فیلم های تولید استودیو «پاین وود» بریتاتیا تمرکز می کنند و افزود تولیدات مستقل بریتانیا نمی توانند هزینه ای را که پخش کننده ها و سرمایه گذاران داخلی می توانند به بازیگران و گروه خود بپردازند، پرداخت کنند.
تهیه کننده فیلم هایی چون «من، دنیل بلیک» و «متاسفم که از دستت دادیم» تاکید کرد که دولت بریتانیا می تواند با حمایت از تولیدکنندگان با افزایش اعتبار مالیاتی، اعتماد خود را به بخش مستقل بریتانیا نشان دهد.
او گفت: اگر 15 درصد اعتبار مالیاتی بیشتر داشتم، اعتماد به نفس بیشتری به من می داد. به من اعتماد به نفس می داد تا به سرمایه گذاران بگویم، اینجا را نگاه کنید، من 40 تا 45 درصد بودجه را دارم. شما فقط باید 10% آن را تامین کنید. این باعث می شود که من در مورد پروژه ها و ایده هایم اعتماد به نفس بیشتری داشته باشم و بگویم، این ایده عالی را دارم، و اینگونه می توانیم آن را تامین کنیم.
وزیر دارایی بریتانیا در آخرین برنامه بودجه خود اعلام کرد قصد دارد تخفیف 25 درصدی بخش صنعت فیلم و تلویزیون را به 34 درصدی اصلاح کند. این تغییر از ژانویه 2024 اعمال می شود و نشان دهنده افزایش 0.5 درصدی واقعی در معافیت مالیاتی است.
کن لوچ 87 ساله کارگردان و فیلمنامه نویس بریتانیایی است که برای سبک کارگردانی انتقادی اجتماعی و سوسیالیستی در پرداختن به مسایل اجتماعی مانند فقر («گاو بیچاره»، 1967)، بی خانمانی («کتی به خانه بیا»، 1966) و حقوق کار («ریف راف»، 1991، و «ناوبران»، 2001) شناخته می شود. وی یکی از 9 فیلمسازی است که 2 بار برنده جایزه نخل طلای کن شده و با 15 فیلم رکورددار بیشترین فیلم در بخش رقابتی اصلی جشنواره کن بوده است.
22057
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "تهیه کننده کن لوچ: سینمای مستقل بریتانیا بدون کمک می میرد" هستید؟ با کلیک بر روی فرهنگ و هنر، اگر به دنبال مطالب جالب و آموزنده هستید، ممکن است در این موضوع، مطالب مفید دیگری هم وجود داشته باشد. برای کشف آن ها، به دنبال دسته بندی های مرتبط بگردید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "تهیه کننده کن لوچ: سینمای مستقل بریتانیا بدون کمک می میرد"، کلیک کنید.
