دستورالعمل طراحی و اجرای ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه برای مهار دیوارهای بلوکی

دیوارهای بلوکی اجزای جدانگر مهمی در سازه ها محسوب می شوند که نقش بسزایی در تامین فضاهای داخلی ایفا می کنند. با این حال این دیوارها به تنهایی در برابر نیروهای جانبی شدید مانند زلزله و باد مقاومت کافی ندارند و مستعد آسیب های جدی از جمله ترک خوردگی و فروریزش هستند. مهار و تقویت این دیوارها برای افزایش ایمنی و عملکرد لرزه ای سازه امری حیاتی است.

روش های مختلفی برای مقاوم سازی دیوارهای بلوکی وجود دارد اما بسیاری از آن ها پرهزینه زمان بر و با افزایش قابل توجه وزن سازه همراه هستند. در سال های اخیر استفاده از سیستم های نوین مانند ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه (Glass Fiber Reinforced Mortar – GFRM) به عنوان یک راهکار موثر و کارآمد برای مهار دیوارهای بلوکی مورد توجه قرار گرفته است. این سیستم با افزودن مقاومت کششی و برشی به دیوار عملکرد آن را در برابر بارهای جانبی بهبود می بخشد.

مقدمه ای بر ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه (GFRM)

ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه که به اختصار GFRM نامیده می شود یک سیستم کامپوزیتی متشکل از یک لایه نازک ملات پایه سیمانی است که با یک یا چند لایه مش ساخته شده از الیاف شیشه با مقاومت قلیایی بالا (AR-Glass Fiber) تقویت شده است. این سیستم به صورت یک لایه پوششی بر روی سطح دیوارهای بلوکی موجود یا جدید اعمال می شود.

هدف اصلی استفاده از GFRM در مهار دیوارهای بلوکی افزایش ظرفیت باربری جانبی دیوار کنترل و محدود کردن عرض ترک ها بهبود سختی و شکل پذیری دیوار و در نهایت جلوگیری از گسیختگی های ناگهانی تحت اثر بارهای لرزه ای یا بارهای باد شدید است. این روش به دلیل وزن کم سرعت اجرا و انعطاف پذیری در کاربرد به سرعت در صنعت ساختمان رواج یافته است. همچنین استفاده از بلوک لیکا در ساخت دیوارهای غیر باربر به‌دلیل وزن سبک و مقاومت مناسب گزینه‌ای ایده‌آل برای ترکیب با سیستم‌های مهاربندی مانند GFRM محسوب می‌شود.

مزایای استفاده از GFRM برای مهار دیوارهای بلوکی

استفاده از سیستم GFRM برای تقویت و مهار دیوارهای بلوکی مزایای قابل توجهی را به همراه دارد که آن را به گزینه ای جذاب تبدیل می کند. این مزایا شامل موارد فنی اجرایی و اقتصادی است:

• افزایش مقاومت کششی و برشی: حضور مش الیاف شیشه در ماتریس ملات مقاومت کششی و برشی مجموعه دیوار و پوشش را به طور چشمگیری افزایش می دهد. این امر سبب می شود دیوار بتواند نیروهای جانبی بیشتری را تحمل کند.
• بهبود عملکرد لرزه ای: GFRM با افزایش سختی و شکل پذیری دیوار جذب و استهلاک انرژی ناشی از ارتعاشات زلزله را بهبود می بخشد و از آسیب های سازه ای جدی جلوگیری می کند.
• کنترل ترک خوردگی: مش الیاف شیشه با توزیع تنش ها در سطح ملات عرض ترک های احتمالی را به حداقل می رساند و از گسترش آن ها جلوگیری می کند.
• افزایش دوام و طول عمر سازه: با مهار موثر دیوار در برابر نیروهای مخرب عمر مفید دیوار و در نتیجه کل سازه افزایش می یابد.
• کاهش وزن اضافه: در مقایسه با روش های سنتی مانند کلاف کشی بتنی یا استفاده از شبکه های فلزی GFRM وزن بسیار کمتری به سازه اضافه می کند که این خود یک مزیت سازه ای مهم است.
• سرعت و سهولت اجرا: اجرای GFRM نسبتاً سریع و آسان است و نیاز به تجهیزات سنگین ندارد که این امر هزینه های اجرایی را کاهش می دهد.
• انعطاف پذیری در طراحی و اجرا: این سیستم می تواند بر روی انواع دیوارهای بلوکی (بتنی سفالی لیکا و…) و با اشکال مختلف اجرا شود.
• مقرون به صرفه بودن: در بسیاری از موارد هزینه تمام شده اجرای GFRM نسبت به روش های جایگزین کمتر است.

مواد و مصالح مورد نیاز برای اجرای GFRM

کیفیت و مشخصات فنی مواد و مصالح مورد استفاده در سیستم GFRM نقش حیاتی در عملکرد نهایی آن ایفا می کند. انتخاب صحیح مصالح بر اساس استانداردها و مشخصات فنی پروژه ضروری است. مصالح اصلی شامل موارد زیر هستند:

• ملات سیمانی ویژه: این ملات باید دارای مقاومت فشاری و کششی مناسب چسبندگی بالا به سطح دیوار و مش الیاف شیشه و جمع شدگی کم باشد. معمولاً از ملات های پایه سیمانی با دانه بندی ریز و نسبت آب به سیمان پایین استفاده می شود. ممکن است نیاز به استفاده از سیمان های خاص یا افزودنی های پلیمری برای بهبود خواص باشد.
• مش الیاف شیشه (Glass Fiber Mesh): مهمترین جزء تقویت کننده مش الیاف شیشه است. این مش باید دارای مقاومت کششی بالا مدول الاستیسیته مناسب و از همه مهمتر مقاومت قلیایی (Alkali Resistance) کافی در محیط قلیایی ملات سیمان باشد. مش های استاندارد GFRM از الیاف شیشه نوع AR-Glass ساخته می شوند. وزن (گرم بر متر مربع) و اندازه چشمه مش از مشخصات مهمی هستند که باید بر اساس طراحی تعیین شوند. مش با وزن و اندازه چشمه مناسب توزیع الیاف و انتقال تنش را بهینه می کند.
• آب: آب مورد استفاده برای ساخت ملات باید تمیز و عاری از هرگونه مواد مضر مانند سولفات ها کلریدها روغن ها و مواد آلی باشد. کیفیت آب تاثیر مستقیمی بر خواص ملات تازه و سخت شده دارد.
• مواد افزودنی (اختیاری): بسته به نیازهای پروژه و مشخصات ملات ممکن است از مواد افزودنی مختلفی استفاده شود. این مواد می توانند شامل روان کننده ها (برای بهبود کارایی ملات) مواد پلیمری (برای افزایش چسبندگی و انعطاف پذیری) مواد منبسط کننده (برای جبران جمع شدگی) یا مواد دیرگیر کننده/زودگیر کننده باشند.
• پرایمر (اختیاری): در برخی موارد و برای بهبود چسبندگی ملات به سطوح خاص (مانند دیوارهای بتنی صیقلی یا دیوارهای بسیار جاذب) استفاده از یک لایه پرایمر پایه پلیمری توصیه می شود. پرایمر سطح را آماده کرده و اطمینان از پیوند قوی بین دیوار و لایه GFRM را فراهم می کند.

انتخاب صحیح این مصالح بر اساس استانداردها و آزمایش های کنترلی تضمین کننده کیفیت و عملکرد بلندمدت سیستم GFRM خواهد بود.

مراحل طراحی سیستم GFRM

طراحی سیستم GFRM برای مهار دیوارهای بلوکی یک فرآیند مهندسی است که نیازمند درک دقیق شرایط موجود و نیروهای وارده است. این فرآیند باید توسط مهندسان سازه ذیصلاح انجام شود و شامل مراحل کلیدی زیر است:

1. ارزیابی شرایط موجود دیوار: بررسی دقیق وضعیت فعلی دیوار بلوکی شامل نوع بلوک (سیمانی سفالی لیکا) مقاومت فشاری و برشی مصالح دیوار وجود و گستردگی ترک ها وضعیت ملات بین بلوک ها اتصالات دیوار به سازه اصلی (ستون ها تیرها سقف) و هرگونه آسیب یا نقص موجود. این ارزیابی می تواند شامل آزمایش های غیرمخرب یا نیمه مخرب باشد.
2. تعیین نیروهای وارده به دیوار: شناسایی و محاسبه تمامی بارهای وارده بر دیوار شامل بار مرده (وزن خود دیوار و پوشش ها) بار زنده (در صورت وجود) و مهمتر از همه نیروهای جانبی ناشی از زلزله و باد بر اساس آیین نامه های معتبر طراحی سازه ها (مانند آیین نامه 2800 ایران برای زلزله). باید اثر اندرکنش دیوار با سازه اصلی نیز در نظر گرفته شود.
3. انتخاب نوع و مشخصات مش الیاف شیشه: بر اساس تحلیل نیروها و مقاومت مورد نیاز نوع مش (AR-Glass) وزن مش (گرم بر متر مربع) و اندازه چشمه مش انتخاب می شود. مش با وزن بالاتر معمولاً مقاومت کششی بیشتری فراهم می کند.
4. تعیین ضخامت لایه ملات: ضخامت لایه ملات باید به اندازه ای باشد که مش الیاف شیشه به طور کامل در آن مدفون شده و از آسیب های فیزیکی و شیمیایی محافظت شود و همچنین انتقال تنش به مش به خوبی صورت گیرد. ضخامت معمولاً در محدوده چند میلی متر تا حداکثر 2-3 سانتی متر است و بر اساس محاسبات و مشخصات فنی محصول تعیین می گردد.
5. محاسبه میزان همپوشانی مش الیاف شیشه: در محل اتصال دو قطعه مش به یکدیگر باید همپوشانی کافی برای اطمینان از انتقال پیوسته تنش ها وجود داشته باشد. میزان همپوشانی بر اساس مقاومت مورد نیاز و مشخصات مش توسط مهندس طراح محاسبه می شود.
6. بررسی الزامات آیین نامه ای: طراحی باید مطابق با الزامات و ضوابط آیین نامه های ملی و بین المللی مرتبط با طراحی لرزه ای دیوارهای بنایی و استفاده از مصالح کامپوزیتی در مقاوم سازی صورت پذیرد.
7. تهیه نقشه های اجرایی و مشخصات فنی: در نهایت نقشه های دقیق اجرایی شامل جزئیات آماده سازی سطح نحوه قرارگیری و همپوشانی مش ها ضخامت لایه ها جزئیات اتصالات در گوشه ها و بازشوها و همچنین مشخصات فنی کامل مواد و روش اجرا تهیه و ارائه می گردد.

محاسبات ضخامت و همپوشانی مش الیاف شیشه

محاسبات مربوط به تعیین ضخامت بهینه لایه ملات و میزان همپوشانی مورد نیاز برای قطعات مش الیاف شیشه جزئیات حیاتی در طراحی سیستم GFRM هستند. این محاسبات مستقیماً بر کارایی و ایمنی سیستم تقویت کننده تاثیر می گذارند.

محاسبه ضخامت لایه ملات: ضخامت لایه ملات باید به گونه ای باشد که مش الیاف شیشه به طور کامل در آن جای گیرد و توسط ملات احاطه شود. این احاطه کامل انتقال موثر تنش ها از ملات به الیاف را تضمین می کند و همچنین از مش در برابر آسیب های محیطی محافظت می نماید. حداقل ضخامت معمولاً بر اساس اندازه چشمه مش و الزامات تولیدکننده مش تعیین می شود. علاوه بر این محاسبات بر اساس تنش های برشی و کششی که باید توسط لایه GFRM تحمل شوند می تواند منجر به تعیین ضخامت نهایی گردد. به طور کلی یک لایه نازک با ضخامت چند میلی متر تا حدود 10 میلی متر (بسته به تعداد لایه و نوع مش) متداول است اما در موارد خاص ممکن است ضخامت بیشتری نیز مورد نیاز باشد.

محاسبه همپوشانی مش: در محل هایی که نیاز به اتصال دو قطعه مش به یکدیگر است (مانند انتهای رول ها یا در گوشه ها) باید همپوشانی کافی بین آن ها وجود داشته باشد. این همپوشانی باعث می شود تا نیروهای کششی به صورت پیوسته از یک قطعه مش به قطعه دیگر منتقل شوند و از ایجاد نقطه ضعف در سیستم جلوگیری شود. میزان همپوشانی بر اساس مقاومت کششی نهایی مورد نیاز سیستم مقاومت کششی مش و ویژگی های چسبندگی ملات محاسبه می شود. آیین نامه ها و دستورالعمل های فنی معمولاً حداقل میزان همپوشانی را بر حسب تعداد چشمه مش یا یک طول مشخص (مثلاً حداقل 15-25 سانتی متر) ارائه می دهند. عدم رعایت همپوشانی کافی می تواند منجر به گسیختگی زودرس سیستم GFRM در محل اتصال مش ها شود.

مراحل اجرای GFRM

اجرای صحیح سیستم GFRM بر روی دیوارهای بلوکی نیازمند دقت و رعایت مراحل مشخصی است. اجرای نادرست می تواند عملکرد سیستم را به شدت کاهش دهد. مراحل کلی اجرا به شرح زیر است:

1. آماده سازی سطح دیوار: این مرحله حیاتی شامل تمیزکاری کامل سطح دیوار از هرگونه گرد و غبار چربی رنگ گچ مواد سست و هرگونه آلودگی دیگری است که می تواند مانع چسبندگی مناسب ملات شود. ترک های موجود در دیوار باید قبل از اجرای GFRM ترمیم شوند. در صورت نیاز سطح دیوار برای بهبود چسبندگی می تواند زبر شود.
2. اجرای پرایمر (در صورت نیاز): اگر در طراحی استفاده از پرایمر پیش بینی شده باشد پرایمر طبق دستورالعمل تولیدکننده بر روی سطح آماده شده دیوار اعمال می شود. زمان خشک شدن پرایمر قبل از اعمال ملات باید رعایت شود.
3. مخلوط کردن ملات: ملات سیمانی ویژه طبق دستورالعمل تولیدکننده و با نسبت آب به سیمان دقیق مخلوط می شود. استفاده از همزن مکانیکی برای اطمینان از اختلاط یکنواخت و رسیدن به کارایی مناسب توصیه می شود. مقدار مخلوط باید به اندازه ای باشد که قبل از گیرش اولیه ملات مصرف شود.
4. اعمال لایه اول ملات (لایه بستر): یک لایه نازک و یکنواخت از ملات مخلوط شده با استفاده از ماله یا اسپری بر روی سطح دیوار اعمال می شود. ضخامت این لایه باید به اندازه ای باشد که بتوان مش الیاف شیشه را در آن نشاند.
5. قرار دادن مش الیاف شیشه: در حالی که لایه اول ملات هنوز خیس و تازه است مش الیاف شیشه بریده شده به ابعاد مناسب بر روی سطح ملات قرار داده می شود. مش باید به آرامی در ملات فشار داده شود تا از احاطه کامل آن توسط ملات اطمینان حاصل شود. باید دقت شود که مش چین خوردگی یا حباب هوا نداشته باشد و کاملاً مسطح و چسبیده به ملات باشد. همپوشانی های لازم بین قطعات مش باید در این مرحله رعایت شود.
6. اعمال لایه دوم ملات (لایه پوششی): بلافاصله پس از قرار دادن مش لایه دوم ملات بر روی مش اعمال می شود تا آن را کاملاً پوشش دهد. ضخامت کلی دو لایه ملات باید مطابق با ضخامت طراحی شده باشد. سطح نهایی ملات باید صاف و یکنواخت باشد.
7. عمل آوری ملات: پس از اتمام ملات کشی عمل آوری مناسب برای جلوگیری از تبخیر سریع آب و اطمینان از هیدراتاسیون کامل سیمان ضروری است. عمل آوری می تواند با استفاده از پاشش آب پوشاندن سطح با ورقه های پلاستیکی یا استفاده از ترکیبات عمل آوری انجام شود. مدت زمان عمل آوری بستگی به نوع ملات و شرایط محیطی دارد اما معمولاً حداقل برای چند روز ادامه می یابد.

نکات مهم در اجرای GFRM

برای دستیابی به بهترین عملکرد از سیستم GFRM توجه به جزئیات و رعایت نکات اجرایی دقیق بسیار حائز اهمیت است. بی دقتی در هر یک از این مراحل می تواند منجر به کاهش مقاومت و دوام سیستم شود.

• کیفیت مصالح: اطمینان از اینکه تمامی مصالح (ملات مش آب افزودنی ها) مطابق با مشخصات فنی و استانداردها هستند اولین قدم حیاتی است. استفاده از مش الیاف شیشه با مقاومت قلیایی تایید شده (AR-Glass) الزامی است زیرا الیاف شیشه معمولی در محیط قلیایی سیمان به سرعت تخریب می شوند.
• آماده سازی سطح: تمیزکاری کامل و ترمیم ترک ها قبل از اجرا تضمین کننده چسبندگی مناسب ملات به سطح دیوار است. هرگونه ذرات سست یا گرد و غبار می تواند به عنوان یک لایه جداکننده عمل کند.
• اختلاط ملات: رعایت نسبت آب به سیمان دقیق و استفاده از همزن مناسب برای دستیابی به ملاتی همگن و با کارایی مطلوب ضروری است. ملات نباید بیش از حد شل (که باعث کاهش مقاومت می شود) یا بیش از حد سفت (که کار با آن و نشاندن مش را دشوار می کند) باشد.
• نشاندن کامل مش در ملات: مش الیاف شیشه باید کاملاً در ملات مدفون شود و از هر دو طرف توسط آن احاطه گردد. وجود فضاهای خالی یا حباب هوا در اطراف مش انتقال تنش را مختل کرده و اثربخشی تقویت را کاهش می دهد.
• رعایت همپوشانی: همپوشانی کافی و صحیح مش ها در محل اتصال برای انتقال پیوسته نیروها و جلوگیری از نقاط ضعف در سیستم ضروری است. طول همپوشانی باید مطابق با نقشه های اجرایی و محاسبات طراحی باشد.
• ضخامت لایه ها: اعمال ملات با ضخامت تعیین شده در نقشه ها اهمیت دارد. ضخامت ناکافی ممکن است پوشش مناسب مش را فراهم نکند و ضخامت بیش از حد نیز می تواند منجر به ترک خوردگی جمع شدگی شود.
• شرایط محیطی: اجرای GFRM در دماهای بسیار بالا یا پایین و همچنین در شرایط باد شدید که باعث تبخیر سریع آب ملات می شود باید با احتیاط و با رعایت تدابیر خاص (مانند استفاده از سایه بان یا مواد افزودنی مناسب) انجام شود.
• عمل آوری: عمل آوری مناسب و به موقع خصوصاً در ساعات اولیه پس از اتمام ملات کشی برای جلوگیری از ترک خوردگی ناشی از جمع شدگی پلاستیک و همچنین دستیابی به مقاومت نهایی ملات حیاتی است.
• حفاظت: حفاظت از سطح GFRM تازه اجرا شده در برابر بارش باران تابش مستقیم آفتاب شدید و آسیب های فیزیکی در طول دوره عمل آوری ضروری است.

کنترل کیفیت و بازرسی GFRM

پس از اتمام اجرای سیستم GFRM انجام اقدامات کنترلی و بازرسی برای اطمینان از صحت و کیفیت اجرای کار مطابق با مشخصات فنی و نقشه ها الزامی است. این کنترل ها در مراحل مختلف اجرا و پس از آن انجام می شوند:

• بازرسی قبل از اجرا: کنترل کیفیت مصالح ورودی به کارگاه (شامل بررسی مشخصات فنی ملات مش الیاف شیشه و سایر افزودنی ها) و همچنین بازرسی سطح دیوار قبل از آماده سازی.
• بازرسی در حین اجرا: نظارت بر فرآیند آماده سازی سطح کنترل نسبت های اختلاط ملات بررسی نحوه اعمال لایه اول ملات نظارت بر قرارگیری صحیح مش و رعایت همپوشانی ها و کنترل ضخامت لایه دوم ملات.
• بازرسی پس از اجرا: شامل بازرسی بصری سطح اجرا شده برای مشاهده هرگونه نقص ترک خوردگی جداشدگی یا عدم یکنواختی.
• آزمایش های کنترلی: انجام آزمایش های میدانی یا آزمایشگاهی برای ارزیابی خواص GFRM اجرا شده. این آزمایش ها می تواند شامل موارد زیر باشد:

نتایج این بازرسی ها و آزمایش ها باید مستند شده و در صورت مشاهده هرگونه نقص اقدامات اصلاحی لازم صورت پذیرد.

کاربردهای GFRM در مهار دیوارهای بلوکی

سیستم ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه (GFRM) به دلیل ویژگی های منحصر به فرد خود کاربردهای گسترده ای در زمینه تقویت و مهار انواع دیوارهای بلوکی در پروژه های مختلف دارد. برخی از مهمترین این کاربردها عبارتند از:

• تقویت لرزه ای دیوارهای موجود: یکی از اصلی ترین کاربردهای GFRM مقاوم سازی دیوارهای بلوکی غیرسازه ای یا حتی سازه ای در ساختمان های موجود در برابر نیروهای زلزله است. این روش یک راهکار سریع و کم هزینه برای افزایش ایمنی لرزه ای ساختمان های قدیمی تر محسوب می شود.
• افزایش مقاومت دیوارهای جدید: در ساخت و سازهای جدید نیز می توان از GFRM برای افزایش مقاومت و دوام دیوارهای بلوکی در برابر نیروهای جانبی باد و زلزله استفاده کرد به خصوص در مناطقی که خطر لرزه خیزی بالا است.
• ترمیم و بازسازی دیوارهای آسیب دیده: GFRM می تواند برای ترمیم و تقویت دیوارهایی که دچار ترک خوردگی پوسته شدن یا سایر آسیب ها شده اند مورد استفاده قرار گیرد. این سیستم با ایجاد یک لایه پیوسته و مقاوم یکپارچگی دیوار را بازیابی می کند.
• مقاوم سازی دیوارهای تاریخی و باستانی: به دلیل وزن کم و ضخامت اندک GFRM می تواند گزینه ای مناسب برای مقاوم سازی دیوارهای بناهای تاریخی باشد که نیاز به حفظ ظاهر اصلی و عدم تحمیل بار اضافی دارند.
• بهبود عملکرد دیوارهای غیرسازه ای: دیوارهای تیغه و جداکننده که باربری سازه ای ندارند نیز در هنگام زلزله مستعد آسیب هستند و سقوط آن ها می تواند خطرناک باشد. GFRM می تواند این دیوارها را در برابر نیروهای اینرسی ناشی از زلزله مهار کند.
• تقویت دیوارهای حائل و زیرزمین: در برخی موارد از GFRM برای افزایش مقاومت دیوارهای بلوکی که نقش دیوارهای حائل را ایفا می کنند یا در معرض فشار خاک قرار دارند استفاده می شود.

ملاحظات اقتصادی استفاده از GFRM

تصمیم گیری در خصوص استفاده از سیستم GFRM برای مهار دیوارهای بلوکی علاوه بر ملاحظات فنی نیازمند بررسی جنبه های اقتصادی نیز می باشد. مقایسه هزینه تمام شده این روش با روش های جایگزین می تواند توجیه اقتصادی آن را مشخص کند.

هزینه های مستقیم: این هزینه ها شامل قیمت خرید مواد و مصالح (ملات ویژه مش الیاف شیشه پرایمر افزودنی ها) دستمزد اجرای کارگران ماهر یا نیمه ماهر و هزینه تجهیزات مورد نیاز (مانند همزن ملات و ابزار دستی) است. قیمت مش الیاف شیشه AR-Glass معمولاً بخش قابل توجهی از هزینه های مصالح را تشکیل می دهد.

هزینه های غیرمستقیم: این هزینه ها می تواند شامل هزینه طراحی و نظارت مهندسی هزینه آزمایش های کنترلی و هزینه های مربوط به آماده سازی سطح دیوار (مانند ترمیم ترک ها و تمیزکاری) باشد.

مقایسه با روش های جایگزین: در مقایسه با روش های سنتی مانند اجرای کلاف های بتنی مسلح اضافی یا استفاده از شبکه های فولادی جوشی GFRM معمولاً نیاز به تخریب کمتر زمان اجرای کوتاه تر و نیروی کار کمتری دارد. همچنین وزن اضافه شده به سازه در روش GFRM بسیار کمتر است که می تواند در هزینه های پی و سازه اصلی صرفه جویی ایجاد کند.

صرفه اقتصادی بلندمدت: با افزایش دوام و مقاومت دیوارها در برابر آسیب های ناشی از زلزله و سایر عوامل محیطی GFRM می تواند هزینه های تعمیر و نگهداری آتی را کاهش دهد و عمر مفید سازه را افزایش دهد که این خود یک صرفه اقتصادی بلندمدت محسوب می شود. همچنین کاهش ریسک خسارات جانی و مالی در هنگام زلزله ارزش اقتصادی و اجتماعی بالایی دارد.

برای تعیین دقیق صرفه اقتصادی لازم است یک تحلیل هزینه-فایده جامع برای پروژه مورد نظر انجام شود و تمامی هزینه های مستقیم و غیرمستقیم GFRM با هزینه های روش های جایگزین مقایسه گردد.

آیا GFRM برای تقویت دیوارهای باربر مناسب است؟

GFRM عمدتاً برای تقویت دیوارهای غیرباربر یا دیوارهای باربر با تنش های کم استفاده می شود. برای دیوارهای باربر اصلی که تنش های محوری بالایی تحمل می کنند ممکن است نیاز به روش های مقاوم سازی قوی تری باشد. ارزیابی دقیق توسط مهندس سازه ضروری است.

عمر مفید GFRM چقدر است؟

عمر مفید سیستم GFRM به عوامل متعددی از جمله کیفیت مصالح (بخصوص مقاومت قلیایی مش) کیفیت اجرا شرایط محیطی و نگهداری بستگی دارد. با استفاده از مصالح استاندارد و اجرای صحیح انتظار می رود این سیستم عمر مفید طولانی مشابه با عمر مفید سازه اصلی داشته باشد.

آیا می توان از GFRM در مناطق مرطوب استفاده کرد؟

بله GFRM با ملات های پایه سیمانی مناسب و عمل آوری صحیح در برابر رطوبت مقاوم است. با این حال در محیط های با رطوبت بسیار بالا یا در معرض آب دائم ممکن است نیاز به پوشش های محافظ اضافی یا استفاده از ملات های پلیمری خاص باشد.

هزینه اجرای GFRM چقدر است؟

هزینه اجرای GFRM به عوامل مختلفی نظیر متراژ کار نوع و مشخصات مش و ملات وضعیت سطح دیوار دستمزد نیروی کار و محل پروژه بستگی دارد. به طور کلی هزینه آن نسبت به برخی روش های سنتی مقاوم سازی کمتر است اما برای برآورد دقیق باید قیمت های روز مصالح و دستمزدها را استعلام کرد.

آیا GFRM نیاز به نگهداری دارد؟

سیستم GFRM پس از اجرا و عمل آوری نیازمندی نگهداری خاصی ندارد مگر اینکه در طول زمان دچار آسیب فیزیکی شود. بازرسی های دوره ای برای اطمینان از سلامت پوشش توصیه می شود و در صورت مشاهده آسیب ترمیم موضعی باید انجام گیرد.